Pra­cow­nik Cen­trum ds. Orga­ni­za­cji i Obsłu­gi Stu­diów w Języ­ku Angiel­skim prze­ka­że Pań­stwu dane stu­den­ta, z któ­rym koniecz­ny będzie kon­takt przed umó­wio­ną wizy­tą. Jedy­ne, o co pro­si­my, to wyko­na­nie wspól­ne­go zdję­cia, któ­re będzie­my mogli wyko­rzy­stać w naszych mate­ria­łach pro­mo­cyj­nych.

W ubie­głym roku odbył się pilo­taż akcji „UMED łączy kul­tu­ry na Świę­ta”.
Poni­żej przed­sta­wia­my krót­ką rela­cję.

Mie­li­śmy oka­zję gościć Ghi­nę z Syrii z 4. roku medy­cy­ny oraz Dary­na z Repu­bli­ki Połu­dnio­wej Afry­ki z 2. roku medy­cy­ny. Stu­den­ci opo­wie­dzie­li, jak spę­dza­ją Świę­ta w swo­ich ojczy­stych kra­jach. W RPA grill, bar­be­cue, dużo gril­lo­wa­ne­go mię­sa, ziem­nia­ki i tro­chę warzyw oraz spo­tka­nia z rodzi­ną. W Syrii, a obec­nie w Abu Dha­bi,  arab­skie potra­wy, nie­któ­re przy­po­mi­na­ją­ce nasze pie­ro­gi z far­szem. Ghi­na lubi nasze cia­sta, np. mako­wiec lub ser­nik. Dary­no­wi podo­ba­ła się wizy­ta w stad­ni­nie żubrów pod Kali­szem. Pra­wie jak w par­ku naro­do­wym Kru­ge­ra w RPA.
prof. dr hab. n. med. Agniesz­ka Koła­ciń­ska-Wow

It was a very memo­ra­ble Chri­st­mas! We were welco­med with a lot of warmth and kind­ness.
We had the oppor­tu­ni­ty to expe­rien­ce a real polish Chri­st­mas, with plen­ty of good tra­di­tio­nal Polish food and des­sert.
Pro­fes­sor Koła­ciń­ska also made sure to show us aro­und Kalisz, so we got to see the oldest city in Poland! 
Thanks to you, pro­fes­sor Kola­ciń­ska, and her fami­ly for this gre­at expe­rien­ce! 
Ghi­na Kahel 

The Chri­st­mas spent with prof. Koła­ciń­ska and her fami­ly was ultra nice. Some of the frien­dliest people in this world. We got gifts and soooooooo much food. 
Thank you for this oppor­tu­ni­ty. Will defi­ni­te­ly do it aga­in next year 😀
Mc Geer Daryn

Od daw­na marzy­łam o zapro­sze­niu nie­zna­nej mi oso­by na Wigi­lię. Kie­dy dowie­dzia­łam się o ini­cja­ty­wie „UMED łączy kul­tu­ry na Świę­ta”, nie mia­łam wąt­pli­wo­ści, że jest to dosko­na­ła oka­zja dla naszej rodzi­ny.
Decy­zję o zapro­sze­niu Nave­nii z Male­zji pod­ję­łam pod­czas naszej wspól­nej akcji goto­wa­nia w ramach dzia­łań No hate orga­ni­sa­tion.
Po począt­ko­wym entu­zja­zmie i rado­ści z fak­tu, że będzie­my gościć stu­dent­kę z Azji, w mojej gło­wie poja­wi­ło się kil­ka pytań i wąt­pli­wo­ści – Czy powin­ni­śmy podzie­lić się z gościem opłat­kiem, wymie­nić życze­nia­mi i uści­ska­mi? Jaki pre­zent będzie odpo­wied­ni dla nasze­go gościa? Jed­nak po przy­by­ciu Nave­nii  żad­na z tych obaw nie mia­ła już zna­cze­nia.
Nave­nia oka­za­ła się być nie­zwy­kle otwar­tą i peł­ną entu­zja­zmu oso­bą, jak­by od lat była czę­ścią naszej rodzi­ny. Po krót­kiej roz­grzew­ce, pod­czas któ­rej chcie­li­śmy pochwa­lić się naszy­mi nie­na­gan­ny­mi manie­ra­mi i gościn­no­ścią, prze­szli­śmy do quizu o Male­zji i po pro­stu pozwo­li­li­śmy, aby same zmy­śla­ły się histo­rie, sam się roz­gry­zał orzech… 
Wie­czór oka­zał się  być nie­zwy­kłym i wzbo­ga­ca­ją­cym doświad­cze­niem dla nas wszyst­kich. Mogli­śmy swo­bod­nie podzie­lić się naszą skrom­ną wie­dzą na temat Male­zji. Zada­wa­li­śmy pyta­nia o kraj, zwy­cza­je, ludzi, pra­wa i byli­śmy zasko­cze­ni odpo­wie­dzia­mi.
Po tym spo­tka­niu każ­dy z nas miał wra­że­nie, jak­by odbył dłu­gą podróż, nie rusza­jąc się z miej­sca.
Joan­na Wie­re­mie­je­wicz-Pod­ko­ściel­na

Świę­ta Boże­go Naro­dze­nia spę­dzi­li­śmy wspól­nie ze stu­dent­ką z Tune­zji. Dla Yousry, po 6‑letnim poby­cie i stu­diach w Łodzi, była to pierw­sza oka­zja na praw­dzi­we doświad­cze­nie pol­skiej kul­tu­ry. Była pod dużym wra­że­niem pol­skich Świąt, tak wie­lu róż­nych dań oraz wspól­ne­go śpie­wa­nia kolęd. Dla nas było to prze­ży­cie, któ­re na dłu­go pozo­sta­nie w naszej pamię­ci, bo moż­li­wość otwo­rze­nia drzwi komuś z zewnątrz, aby miał szan­sę zaj­rzeć w nasz świat, jest moim zda­niem, czymś bar­dzo war­to­ścio­wym i poru­sza­ją­cym. 

Żane­ta Dyk-Sha­lan