Naukow­cy nasze­go Uni­wer­sy­te­tu zna­leź­li się w gro­nie lau­re­atów kon­kur­sów OPUS 19, PRELUDIUM 19 oraz MINIATURA 4 Naro­do­we­go Cen­trum Nauki. Łącz­na kwo­ta uzy­ska­ne­go finan­so­wa­nia to 1 983 121 zł w ramach 11 pro­jek­tów badaw­czych. ZESTAWIENIE

Nagrodzone projekty:

lek. Adam Fabisiak

Tytuł pro­jek­tu: Rola wspól­nych ście­żek sygna­ło­wych prze­kaź­nic­twa kan­na­bi­no­ido­we­go oraz zależ­ne­go od nocy­cep­ty­ny w sta­nie zapal­nym jelit
Opie­kun: prof. dr hab. n. med. Ewa Małec­ka-Panas
Nazwa kon­kur­su: PRELUDIUM 19
Kwo­ta: 209 932 zł
Jed­nost­ka: Zakład Bio­che­mii

Mimo ogrom­nej wie­dzy na temat roz­wo­ju i prze­bie­gu nie­swo­istych cho­rób zapal­nych jelit (NChZJ) wciąż ist­nie­je wie­le nie­wia­do­mych w pato­fi­zjo­lo­gii tych cho­rób, a dostęp­ne tera­pie cza­sa­mi zawo­dzą. Uwa­gę bada­czy przy­ku­wa­ją mię­dzy inny­mi ukła­dy kan­na­bi­no­ido­wy i opio­ido­wy, któ­re – jak poka­zu­ją bada­nia in vivo – mają uzna­ne miej­sce w powsta­wa­niu i lecze­niu sta­nu zapal­ne­go jelit.

Pro­jekt zakła­da pozna­nie inte­rak­cji pomię­dzy ukła­dem kan­na­bi­no­ido­wym a recep­to­rem dla nocy­cep­ty­ny będą­cym „nie­kla­sycz­nym” recep­to­rem opio­ido­wym, bazu­jąc na zwie­rzę­cych mode­lach zapa­le­nia jelit oraz na mate­ria­le ludz­kim. Mamy nadzie­ję, że odkry­cie ww. zależ­no­ści w przy­szło­ści wpły­nie na pro­jek­to­wa­nie nowych metod tera­peu­tycz­nych NChZJ opar­tych o recep­to­ry ukła­du kan­na­bi­no­ido­we­go i recep­tor dla nocy­cep­ty­ny.

dr hab. n. med. Tomasz Przygodzki

Tytuł pro­jek­tu: Junc­tio­nal Adhe­sion Molecule‑A — nie­do­ce­nia­ny regu­la­tor funk­cji pły­tek krwi. Bada­nia in vitro i in vivo
Nazwa kon­kur­su: OPUS 19
Kwo­ta: 1 077 120 zł
Jed­nost­ka: Zakład Zabu­rzeń Krzep­nię­cia Krwi

Pro­jekt ma na celu wyja­śnie­nie roli biał­ka Junc­tio­nal Adhe­sion Molecule‑A (JAM‑A), zlo­ka­li­zo­wa­ne­go na powierzch­ni pły­tek krwi, w pro­ce­sie roz­wo­ju miaż­dży­cy oraz zakrze­pi­cy tęt­ni­czej. Biał­ko to wystę­pu­je na powierzch­ni licz­nych typów komó­rek i bie­rze udział w two­rze­niu ści­słych połą­czeń mię­dzy­ko­mór­ko­wych. Jego rola w funk­cjo­no­wa­niu pły­tek krwi jest sła­bo pozna­na, ale wia­do­mo, że jest zaan­ga­żo­wa­ne w ich oddzia­ły­wa­nia ze zmie­nio­nym zapal­nie śród­błon­kiem naczy­nio­wym i w pro­ces agre­ga­cji.

By zro­zu­mieć udział JAM‑A w immo­bi­li­za­cji pły­tek krwi do ścia­ny naczy­nia i two­rze­niu zakrze­pu w warun­kach prze­pły­wów tęt­ni­czych, wyko­rzy­sta­my tech­ni­ki mikro­prze­pły­wo­we oraz ana­li­zę obra­zów mikro­sko­po­wych z wyko­rzy­sta­niem metod ucze­nia maszy­no­we­go. Do wery­fi­ka­cji uzy­ska­nych wyni­ków w warun­kach in vivo posłu­żą zwie­rzę­ce mode­le zakrze­pi­cy doświad­czal­nej z mikro­sko­po­wym obra­zo­wa­niem przy­ży­cio­wym i lase­ro­wą prze­pły­wo­me­trią dop­ple­row­ską.

Pro­jekt będzie reali­zo­wa­ny we współ­pra­cy z prof. Anną Babiń­ską z SUNY Down­sta­te Medi­cal Cen­tre w Nowym Jor­ku oraz dr. Vyache­sla­vem Kal­chen­ko z Insty­tu­tu Weizman­na w Izra­elu.

lek. Aleksandra Opinc

Tytuł pro­jek­tu: Rola odpo­wie­dzi inter­fe­ro­no­wej w dro­gach odde­cho­wych i jej wpływ na akty­wa­cję ukła­du immu­no­lo­gicz­ne­go w prze­bie­gu zespo­łu anty­syn­te­ta­zo­we­go
Opie­kun: dr hab. n. med. Joan­na Makow­ska
Nazwa kon­kur­su: PRELUDIUM 19
Kwo­ta: 2210 000 zł
Jed­nost­ka: Kli­ni­ka Reu­ma­to­lo­gii

Celem pro­jek­tu jest posze­rze­nie wie­dzy na temat pato­ge­ne­zy zespo­łu anty­syn­te­ta­zo­we­go, sta­no­wią­ce­go rzad­ki pod­typ idio­pa­tycz­nych mio­pa­tii zapal­nych. Bada­nie zwe­ry­fi­ku­je hipo­te­zę, zgod­nie z któ­rą infek­cje wiru­so­we dróg odde­cho­wych ini­cju­ją nad­mier­ną odpo­wiedź inter­fe­ro­no­wą, pro­wa­dzą­cą do zabu­rzo­nej akty­wa­cji komó­rek ukła­du immu­no­lo­gicz­ne­go, a w kon­se­kwen­cji pro­mu­ją roz­wój zespo­łu anty­syn­te­ta­zo­we­go. Pla­no­wa­na jest rekru­ta­cja 12 pacjen­tów z zespo­łem anty­syn­te­ta­zo­wym oraz 12 zdro­wych ochot­ni­ków.

Komór­ki nabłon­ka nosa, pobra­ne od bada­nych, będą hodo­wa­ne in vitro, a następ­nie eks­po­no­wa­ne na ago­ni­stów recep­to­rów roz­po­zna­ją­cych wzor­ce. Po eks­po­zy­cji oce­nio­na zosta­nie eks­pre­sja wybra­nych czyn­ni­ków trans­kryp­cyj­nych ze szla­ków inter­fe­ro­no­wych oraz pro­fil cyto­ki­no­wy i odpo­wiedź inter­fe­ro­no­wa w super­na­tan­tach. Z suro­wi­cy zabez­pie­czo­nej od bada­nych będą izo­lo­wa­ne jed­no­ją­drza­ste komór­ki krwi obwo­do­wej, zosta­nie oce­nio­ny ich feno­typ, a tak­że odpo­wiedź cyto­tok­sycz­na po sty­mu­la­cji za pomo­cą inter­fe­ro­nów oraz nad­są­czu zabez­pie­czo­ne­go z hodow­li komó­rek nabłon­ka nosa.

mgr inż. Agata Katarzyna Szczesio-Włodarczyk

Tytuł pro­jek­tu: Stan­da­ry­za­cja pro­to­ko­łu posta­rza­nia kom­po­zy­tów den­ty­stycz­nych
Opie­kun: prof. dr hab. Jerzy Soko­łow­ski
Nazwa kon­kur­su: PRELUDIUM 19
Kwo­ta: 136 620 zł
Jed­nost­ka: Uczel­nia­ne Labo­ra­to­rium Badań Mate­ria­ło­wych

Kom­po­zy­ty sto­ma­to­lo­gicz­ne pod­da­wa­ne są dzia­ła­niu sze­ro­kiej gamy czyn­ni­ków che­micz­nych, fizycz­nych, mecha­nicz­nych oraz bio­lo­gicz­nych. Pro­ces sta­rze­nia się jest nie­od­łącz­nym ele­men­tem sto­so­wa­nia tych mate­ria­łów w jamie ust­nej. Postę­pu­ją­ca degra­da­cja mate­ria­łu kom­po­zy­to­we­go pro­wa­dzi osta­tecz­nie do koniecz­no­ści wymia­ny uzu­peł­nie­nia.

Aby mate­riał kom­po­zy­to­wy mógł z suk­ce­sem wejść na rynek, musi speł­niać wyma­ga­nia nor­my ISO 4049. Nie­ste­ty nie zawie­ra ona pro­to­ko­łu, któ­ry pozwa­lał­by na oce­nę dłu­go­ter­mi­no­we­go zacho­wa­nia mate­ria­łu sto­ma­to­lo­gicz­ne­go w dyna­micz­nie zmien­nym śro­do­wi­sku jamy ust­nej. W lite­ra­tu­rze ist­nie­je wie­le badań doty­czą­cych pro­ce­sów sta­rze­nia mate­ria­łów kom­po­zy­to­wych, ale dotych­czas nie było prób stan­da­ry­za­cji pro­to­ko­łu sztucz­ne­go sta­rze­nia.

Celem pro­jek­tu jest oce­na wpły­wu wybra­nych pro­ce­dur sta­rze­nia na wła­ści­wo­ści mate­ria­łów kom­po­zy­to­wych. Mamy nadzie­ję, że nasze bada­nia dopro­wa­dzą do okre­śle­nia pro­to­ko­łu sztucz­ne­go sta­rze­nia, któ­ry będzie przy­dat­ny w ewa­lu­acji uży­tecz­no­ści kli­nicz­nej kom­po­zy­tu sto­ma­to­lo­gicz­ne­go — zarów­no dla insty­tu­cji badaw­czych, jak i prze­my­sło­wych.

dr n. med. Krzysztof Orczyk

Tytuł pro­jek­tu: Otwar­cie reu­ma­to­lo­gii dzie­cię­cej na nowe moż­li­wo­ści dia­gno­stycz­ne – pro­fi­lo­wa­nie miR­NA u dzie­ci z mło­dzień­czym idio­pa­tycz­nym zapa­le­niem sta­wów
Nazwa kon­kur­su: MINIATURA 4
Kwo­ta: 49 988 zł
Jed­nost­ka: Kli­ni­ka Kar­dio­lo­gii i Reu­ma­to­lo­gii Dzie­cię­cej

Pro­fi­lo­wa­nie mikroR­NA (miR­NA) u dzie­ci z mło­dzień­czym idio­pa­tycz­nym zapa­le­niem sta­wów (MIZS) wpi­su­je się w naj­bar­dziej aktu­al­ne tren­dy badań z zakre­su reu­ma­to­lo­gii dzie­cię­cej: opty­ma­li­za­cję stra­te­gii lecze­nia ukie­run­ko­wa­ne­go na cel (ang. tre­at to tar­get) oraz rewi­zję dotych­cza­so­wych kry­te­riów roz­po­zna­nia MIZS.

Bada­nie jest pró­bą uzy­ska­nia odpo­wie­dzi na pyta­nie, czy sekwen­cjo­no­wa­nie miR­NA może deter­mi­no­wać agre­syw­ność lecze­nia i dostar­czać infor­ma­cji na temat roko­wa­nia u dzie­ci z MIZS, w szcze­gól­no­ści z nową, coraz czę­ściej obser­wo­wa­ną, posta­cią cho­ro­by o wstęp­nej nazwie „zapa­le­nie sta­wów o wcze­snym począt­ku z obec­no­ścią auto­prze­ciw­ciał” (ang. ear­ly-onset ANA-posi­ti­ve JIA). Celem bada­nia pilo­ta­żo­we­go, pro­wa­dzo­ne­go w ramach gran­tu Minia­tu­ra, jest wybór wła­ści­wych sekwen­cji miR­NA do pla­no­wa­ne­go w przy­szło­ści zasad­ni­cze­go pro­jek­tu nauko­we­go. Bada­nie reali­zo­wa­ne jest we współ­pra­cy z Zakła­dem Bio­che­mii Medycz­nej Uni­wer­sy­te­tu Medycz­ne­go w Łodzi.

dr n. med. Robert Stawski

Tytuł pro­jek­tu: Czy bada­nie kine­ty­ki uwal­nia­nia wol­no­krą­żą­ce­go DNA i histo­nów pozwo­li na okre­śle­nie ich real­ne­go zna­cze­nia jako mar­ke­rów obcią­że­nia tre­nin­giem? – bada­nia wstęp­ne
Nazwa kon­kur­su: MINIATURA 4
Kwo­ta: 49 786 zł
Jed­nost­ka: Zakład Fizjo­lo­gii Kli­nicz­nej

Głów­nym celem przed­sta­wio­ne­go pro­jek­tu jest odpo­wiedź na pyta­nie, czy poza­ko­mór­ko­wy wol­no­krą­żą­cy DNA (cfD­NA; ang. cell free DNA) oraz wol­ne histo­ny obec­ne w oso­czu mogą sta­no­wić wia­ry­god­ne mar­ke­ry zmian fizjo­lo­gicz­nych zacho­dzą­cych w orga­ni­zmie w odpo­wie­dzi na wysi­łek fizycz­ny.

Dla­cze­go aku­rat wysi­łek? Ist­nie­je wie­le badań, któ­re wyka­za­ły nie­pod­wa­żal­ny, korzyst­ny wpływ aktyw­no­ści fizycz­nej na orga­nizm czło­wie­ka. Jed­nak zarów­no rekre­acyj­ne upra­wia­nie spor­tu, jak i sport wyczy­no­wy mogą przy­czy­niać się do zwięk­szo­ne­go ryzy­ka wystą­pie­nia ura­zów, kon­tu­zji, a w skraj­nych przy­pad­kach zespo­łu prze­tre­no­wa­nia. Gra­ni­ca mię­dzy korzy­ścia­mi wyni­ka­ją­cy­mi z tre­nin­gu, a skut­ka­mi nega­tyw­ny­mi jest jed­nak bar­dzo płyn­na. Ana­li­za prób­ki krwi pobra­nej od spor­tow­ca sta­no­wić będzie wstęp do oce­ny czy cfD­NA lub/i histo­ny mogą mieć zasto­so­wa­nie w bada­niach nad opty­ma­li­za­cją tre­nin­gu lub uni­ka­niem zespo­łu prze­tre­no­wa­nia.

Dla­cze­go cfD­NA? Inspi­ra­cją do pod­ję­cia tego tema­tu były wyni­ki badań, w któ­rych zespół wnio­sko­daw­cy wyka­zał, że trzy kolej­ne bie­gi do wyczer­pa­nia powo­du­ją taki sam wzrost cfnD­NA (bez roz­wo­ju tole­ran­cji).

Dla­cze­go histo­ny? Obok cfD­NA, w pro­ce­sach apop­to­zy, nekro­zy lub NETo­zy (ang. neu­tro­fil extra­cel­lu­lar traps), mogą być uwal­nia­nie tak­że histo­ny, któ­re uwa­ża­ne są za czyn­nik pro­za­pal­ny oraz sil­nie cyto­tok­sycz­ny odpo­wie­dzial­ny m.in. za uszko­dze­nie komó­rek śród­błon­ka. Co wię­cej, nale­ża­ło­by tak­że zazna­czyć, że histo­ny nie zosta­ły jak dotąd zba­da­ne w wysił­ku.

dr n. med. Marta Jóźwiak-Bębenista

Tytuł pro­jek­tu: Wpływ leków prze­ciw­de­pre­syj­nych na geny odpo­wie­dzi na stres sia­tecz­ki śród­pla­zma­tycz­nej w linii komór­ko­wej ludz­kich astro­cy­tów
Nazwa kon­kur­su: MINIATURA 4
Kwo­ta: 49 724 zł
Jed­nost­ka: Zakład Far­ma­ko­lo­gii i Tok­sy­ko­lo­gii

Dane epi­de­mio­lo­gicz­ne wska­zu­ją, że depre­sja sta­no­wi istot­ny pro­blem, doty­ka­ją­cy duże­go odset­ka popu­la­cji, a jej pato­me­cha­nizm nie jest w peł­ni pozna­ny. Wśród wie­lu przy­czyn wymie­nia się m.in. udział zapa­le­nia i stre­su oksy­da­cyj­ne­go sia­tecz­ki śród­pla­zma­tycz­nej (ER). Powszech­nie sto­so­wa­ne leki prze­ciw­de­pre­syj­ne mogą mieć wpływ na szla­ki stre­su ER. W ramach uzy­ska­ne­go pro­jek­tu Minia­tu­ry posta­no­wio­no zba­dać, czy i w jaki spo­sób wybra­ne leki prze­ciw­de­pre­syj­ne wpły­wa­ją na eks­pre­sję genów zwią­za­nych z odpo­wie­dzią na stres ER na mode­lu pier­wot­nych astro­cy­tów ludz­kich, co może mieć wpływ na dobór leku prze­ciw­de­pre­syj­ne­go i prze­bieg tera­pii. Do bada­nia zosta­ną włą­czo­ne leki repre­zen­tu­ją­ce róż­ne mecha­ni­zmy dzia­ła­nia, takie jak ami­tryp­ty­li­na (przy­kład trój­cy­klicz­ne­go leku prze­ciw­de­pre­syj­ne­go), esci­ta­lo­pram (selek­tyw­ny inhi­bi­tor wychwy­tu zwrot­ne­go sero­to­ni­ny – SSRI) oraz S‑ketamina (sto­so­wa­na w ane­ste­zjo­lo­gii, od 2019 roku zatwier­dzo­ny przez FDA w tera­pii depre­sji opor­nej na lecze­nie).

Otrzy­ma­ne wyni­ki zosta­ną wyko­rzy­sta­ne jako bada­nia wstęp­ne do pro­jek­tu badaw­cze­go pla­no­wa­ne­go do zło­że­nia w przy­szłych kon­kur­sach NCN.

dr n. med. Marta Wawro

Tytuł pro­jek­tu: Wpływ sche­ma­tów che­mio­te­ra­peu­tycz­nych na pro­fil wydzie­la­nia cyto­kin przez komór­ki raka jeli­ta gru­be­go w zależ­no­ści od sta­dium roz­wo­ju guza
Nazwa kon­kur­su: MINIATURA 4
Kwo­ta: 49 999 zł
Jed­nost­ka: Zakład Mole­ku­lar­nych Mecha­ni­zmów Komór­ko­wych

Pomi­mo licz­nych badań prze­sie­wo­wych i roz­wo­ju tera­pii rak jeli­ta gru­be­go (CRC) jest wciąż dru­gą głów­ną przy­czy­ną śmier­tel­no­ści wśród pacjen­tów z roz­po­zna­niem cho­rób nowo­two­ro­wych na całym świe­cie. Obec­nie jed­nym z naj­waż­niej­szych wyzwań w tera­pii raka jeli­ta gru­be­go jest poko­na­nie opor­no­ści roz­wi­ja­ją­cej się u więk­szo­ści pacjen­tów w odpo­wie­dzi na sto­so­wa­ne che­mio­te­ra­peu­ty­ki. W gran­cie Minia­tu­ra 4 pla­nu­ję zba­dać zależ­ność pomię­dzy wytwo­rzo­ną opor­no­ścią na che­mio­te­ra­peu­ty­ki, któ­re sto­so­wa­ne są ruty­no­wo w lecze­niu raka jeli­ta gru­be­go a pro­fi­lem wydzie­la­nych przez komór­ki nowo­two­ro­we czyn­ni­ków. Bada­nia te pla­nu­ję wyko­nać na mode­lu komór­ko­wym linii CRC izo­lo­wa­nych z róż­nych sta­diów roz­wo­ju guza. Na pod­sta­wie otrzy­ma­nych wyni­ków wstęp­nych zamie­rzam zło­żyć nowy pro­jekt badaw­czy i ubie­gać się o jego finan­so­wa­nie w ramach pro­jek­tów finan­so­wa­nych przez NCN.

dr n. med. Wojciech Kuczyński

Tytuł pro­jek­tu: Fizjo­lo­gia snu, miR­NA, biał­ka snu, oce­na czyn­ni­ków antro­po­me­trycz­nych, hor­mo­nal­nych oraz jakość snu i życia sek­su­al­ne­go wśród mło­dych doro­słych.
Nazwa kon­kur­su: MINIATURA 4
Kwo­ta: 49 995 zł
Jed­nost­ka: Zakład Medy­cy­ny Snu i Zabu­rzeń Meta­bo­licz­nych

Celem niniej­sze­go bada­nia jest zba­da­nie zależ­no­ści pomię­dzy bada­ny­mi para­me­tra­mi bio­che­micz­ny­mi (poziom hor­mo­nów płcio­wych: testo­ste­ro­nu, estro­ge­nu, estra­dio­lu, pro­ge­ste­ro­nu, hor­mo­nu lute­ini­zu­ją­ce­go, hor­mo­nu foli­ku­lo­tro­po­we­go, pro­lak­ty­ny, mela­to­ni­ny), biał­ka­mi regu­la­to­ro­wy­mi ryt­mu dobo­we­go — CLOCK, PER i TIM; wybra­nych miR­NA, para­me­tra­mi antro­po­me­trycz­ny­mi (masa cia­ła, wzrost, BMI, wskaź­nik dłu­go­ści pal­ców 2D:4D, wskaź­nik obwo­du talii i bio­der — WHR), skła­dem cia­ła (ana­li­za­tor „In body 270”), sta­nem zdro­wia psy­chicz­ne­go (skłon­ność do zabu­rzeń afek­tyw­nych, zmian nastro­ju), poży­ciem sek­su­al­nym mło­dych doro­słych, a struk­tu­rą snu, laten­cją snu i chro­no­ty­pem. Do oce­ny jako­ści życia i snu zosta­ną uży­te nastę­pu­ją­ce kwe­stio­na­riu­sze: jakość życia (kwe­stio­na­riusz SF-36v2), zabu­rze­nia afek­tyw­ne (PHQ‑9; GAD‑7), zmia­ny nastro­ju (MDQ — Kwe­stio­na­riusz zabu­rzeń nastro­ju), laten­cja snu (PSQI — kwe­stio­na­riusz jako­ści snu Pit­ts­burgh), chro­no­typ (Mor­nin­gness-Eve­nin­gness question­na­ire), jako­ści i inten­syw­no­ści poży­cia sek­su­al­ne­go (zmo­dy­fi­ko­wa­ny kwe­stio­na­riusz Sexu­al Satis­fac­tion Sca­le – SSS oraz Fema­le Sexu­al Func­tion Index).

Wię­cej infor­ma­cji: http://sknmedycynysnu.umed.pl/2d4d/

dr n. farm. Kamila Czarnecka

Tytuł pro­jek­tu: Inno­wa­cyj­ne hybry­dy o wie­lo­kie­run­ko­wym dzia­ła­niu w tera­pii cho­ro­by Alzhe­ime­ra
Nazwa kon­kur­su: MINIATURA 4
Kwo­ta: 49 995 zł
Jed­nost­ka: Zakład Che­mii Far­ma­ceu­tycz­nej, Ana­li­zy Leków i Radio­far­ma­cji

Cho­ro­ba Alzhe­ime­ra jest zwią­za­nym z wie­kiem pro­ce­sem neu­ro­de­ge­ne­ra­cyj­nym cha­rak­te­ry­zu­ją­cym się postę­pu­ją­cą utra­tą pamię­ci, spad­kiem umie­jęt­no­ści języ­ko­wych i inny­mi zabu­rze­nia­mi poznaw­czy­mi. Celem pro­jek­tu jest zba­da­nie wła­ści­wo­ści far­ma­ko­lo­gicz­nych nowych ligan­dów wie­lo­funk­cyj­nych. Związ­ki hybry­do­we, któ­re obej­mu­ją pro­jekt, ide­al­nie wpi­su­ją się w nową stra­te­gię poszu­ki­wa­nia sku­tecz­nej tera­pii cho­ro­by Alzhe­ime­ra. Ana­li­zo­wa­ne inno­wa­cyj­ne związ­ki, poprzez wpływ na wie­le przy­czyn powsta­wa­nia tego scho­rze­nia, mają szan­sę wyka­zy­wać sku­tecz­ne dzia­ła­nie tera­peu­tycz­ne. Pod­sta­wą do sfor­mu­ło­wa­nia zało­żeń pro­jek­tu były wyni­ki badań nasze­go zespo­łu, któ­re dopro­wa­dzi­ły do otrzy­ma­nia związ­ków hybry­do­wych łączą­cych w sobie aktyw­ność wobec głów­nych mecha­ni­zmów roz­wo­ju cho­ro­by. Przed­sta­wio­ny pro­jekt sta­no­wi pierw­szy krok w bada­niach, czy­li: pro­jek­to­wa­nie, syn­te­zę i wyka­za­nie zało­żo­nych mecha­ni­zmów dzia­ła­nia nowo zsyn­te­ty­zo­wa­nych hybryd. Uzy­ska­ne wyni­ki przy­czy­nią się do posze­rze­nia wie­dzy w zakre­sie poszu­ki­wa­nia aktyw­nych czą­ste­czek w tera­pii cho­ro­by Alzhe­ime­ra.

dr hab. n. med. Kamila Domińska

Tytuł pro­jek­tu: Skut­ki wyci­sze­nia lub nade­kspre­sji recep­to­ra RXFP1 w komór­kach nowo­two­ro­wych jaj­ni­ka
Nazwa kon­kur­su: MINIATURA 4
Kwo­ta: 49 962 zł
Jed­nost­ka: Zakład Endo­kry­no­lo­gii Porów­naw­czej

Nie­któ­re bada­nia suge­ru­ją, że poziom recep­to­ra relak­sy­no­we­go 1 (RXFP1) może być mar­ke­rem poten­cja­łu inwa­zyj­ne­go nowo­two­rów pier­wot­nych. Celem niniej­sze­go dzia­ła­nia badaw­cze­go jest oce­na skut­ków zniesienia/podwyższenia eks­pre­sji RXFP1 w komór­kach raka jaj­ni­ka. W bada­niu wyko­rzy­sta­ne zosta­ną linie: OVCAR3, OVCAR4, SKOV3, KURAMOCHI cha­rak­te­ry­zu­ją­ce się innym tem­pem wzro­stu, róż­nym stop­niem agre­syw­no­ści oraz odmien­nym sta­tu­sem hor­mo­nal­nym. Okre­ślo­ny zosta­nie endo­gen­ny poziom mRNA dla RXFP1 w bada­nym mate­ria­le. Linie cha­rak­te­ry­zu­ją­ce się wyso­kim pozio­mem tego recep­to­ra zosta­ną pod­da­ne pro­ce­du­rze ich wyci­sza­nia, zaś linie o niskim pozio­mie RXFP1 zosta­ną pod­da­ne pro­ce­du­rze ich wzmac­nia­nia. Na zakoń­cze­nie porów­na­my wpływ wpro­wa­dzo­nych mody­fi­ka­cji gene­tycz­nych na bio­lo­gicz­ne wła­ści­wo­ści bada­nych komó­rek raka jaj­ni­ka. Oce­nio­ne zosta­ną zmia­ny w ich tem­pie pro­li­fe­ra­cji, zdol­no­ści adhe­zji  i migra­cji. Ponad­to, poprzez ana­li­zę zmian w eks­pre­sji recep­to­rów dla hor­mo­nów płcio­wych (AR, ER i PR) okre­śli­my rolę sys­te­mu pep­ty­dów relak­sy­no-podob­nych w prze­cho­dze­niu nowo­two­rów jaj­ni­ka z hor­mo­no­za­leż­nej do hor­mo­no­nie­za­leż­nej posta­ci cho­ro­by.