MOLEKULARNE PODŁOŻE PATOFIZJOLOGII NOWOTWORÓW I TERAPII PRZECIWNOWOTWOROWYCH CZ.II

25 kwiet­nia 2024, on-line

Pro­gram:

13.00 – 13.05 — Prof. dr hab. n. med. Urszu­la Lewan­dow­ska, Otwar­cie

13.05 – 13.50 — Dr hab. n. med. Mariusz Hart­man

Uni­wer­sy­tet Medycz­ny w Łodzi, Kate­dra Che­mii i Bio­che­mii Medycz­nej, Zakład Bio­lo­gii Mole­ku­lar­nej Nowo­two­rów

Modu­lo­wa­nie aktyw­no­ści bia­łek z rodzi­ny BCL‑2 jako poten­cjal­ny cel tera­peu­tycz­ny w czer­nia­ku wraż­li­wym i opor­nym na leki ukie­run­ko­wa­ne mole­ku­lar­nie

Apop­to­za jest klu­czo­wym pro­ce­sem odpo­wie­dzial­nym za utrzy­ma­nie home­osta­zy i zapew­nia­ją­cym sta­łą licz­bę komó­rek w orga­ni­zmie. Zabu­rze­nia mecha­ni­zmów regu­la­cji apop­to­zy współ­to­wa­rzy­szą roz­wo­jo­wi wie­lu cho­rób, w tym nowo­two­ro­wych. Czer­niak jest jed­nym z naj­bar­dziej zło­śli­wych nowo­two­rów, któ­ry wyka­zu­je wyso­ką opor­ność na leki prze­ciw­no­wo­two­ro­we, w tym leki ukie­run­ko­wa­ne mole­ku­lar­nie hamu­ją­ce aktyw­ność ścież­ki sygna­ło­wej RAF/MEK/ERK istot­nej m.in. dla prze­ży­cia komó­rek. Jed­ną z przy­czyn nie­wraż­li­wo­ści czer­nia­ka na dostęp­ne tera­pie jest wyso­ki poziom anty­apop­to­tycz­nych bia­łek z rodzi­ny BCL‑2, któ­rych fizjo­lo­gicz­ny­mi inhi­bi­to­ra­mi są biał­ka zawie­ra­ją­ce wyłącz­nie dome­nę BH3. Związ­ki naśla­du­ją­ce aktyw­ność bia­łek z wyłącz­nie dome­ną BH3 (tzw. mime­ty­ki BH3) wyka­zu­ją aktyw­ność prze­ciw­no­wo­two­ro­wą w sko­ja­rze­niu z tera­pią celo­wa­ną. Wyma­ga to jed­nak wska­za­nia kon­kret­nych bia­łek anty­apop­to­tycz­nych, któ­rych hamo­wa­nie przez selek­tyw­ne mime­ty­ki BH3 wzmoc­ni aktyw­ność pro­apop­to­tycz­ną leków ukie­run­ko­wa­nych mole­ku­lar­nie.

Pod­czas wykła­du zosta­ną omó­wio­ne mecha­ni­zmy opor­no­ści na induk­cję apop­to­zy w komór­kach czer­nia­ka oraz zało­że­nia testu funk­cjo­nal­ne­go Dyna­mic BH3 Pro­fi­ling pozwa­la­ją­ce­go na oce­nę stop­nia uwraż­li­wia­nia komó­rek przez leki lub związ­ki o poten­cja­le prze­ciw­no­wo­two­ro­wym, a tak­że wyni­ki badań doty­czą­ce aktyw­no­ści mime­ty­ków BH3 w komór­kach czer­nia­ka.

13.55 – 14.40 — Dr n. med. Rado­sław Bed­na­rek

Uni­wer­sy­tet Medycz­ny w Łodzi, Kate­dra Nauk Bio­me­dycz­nych, Zakład Cyto­bio­lo­gii i Pro­te­omi­ki

Biał­ko ści­słych połą­czeń mię­dzy­ko­mór­ko­wych F11R/JAM‑A jako nowy cel tera­peu­tycz­ny w lecze­niu HER2-pozy­tyw­ne­go i potrój­nie nega­tyw­ne­go raka pier­si

Rak pier­si jest naj­częst­szym nowo­two­rem i głów­ną przy­czy­ną śmier­ci spo­wo­do­wa­nej rakiem wśród kobiet na całym świe­cie. Jego lecze­nie czę­sto bywa nie­sku­tecz­ne. Wyni­ka to mię­dzy inny­mi z powo­du powsta­wa­nia prze­rzu­tów, a tak­że ze wzglę­du na odpor­ność na tera­pię celo­wa­ną w przy­pad­ku HER2-dodat­nie­go raka pier­si. Z dru­giej stro­ny lecze­nie potrój­nie nega­tyw­ne­go raka pier­si ogra­ni­cza się naj­czę­ściej do che­mio­te­ra­pii ze wzglę­du na brak eks­pre­sji trzech recep­to­rów sta­no­wią­cych typo­we cele tera­peu­tycz­ne, tj. ER, PR i HER2. Biał­ko F11R/JAM‑A bie­rze udział w two­rze­niu połą­czeń ści­słych pomię­dzy komór­ka­mi śród­błon­ka i nabłon­ka, a ponad­to odgry­wa istot­ną rolę w inte­rak­cjach leu­ko­cy­tów, pły­tek krwi oraz komó­rek nowo­two­ro­wych ze śród­błon­kiem. Do wspo­mnia­nych wyżej inte­rak­cji docho­dzi na dro­dze homo­di­me­ry­za­cji czą­ste­czek F11R/JAM‑A obec­nych na powierzch­ni dwóch sąsia­du­ją­cych komó­rek. W trak­cie roz­wo­ju wie­lu rodza­jów nowo­two­rów zaob­ser­wo­wa­no istot­ne zmia­ny pozio­mu eks­pre­sji F11R/JAM‑A. Szcze­gól­nie dobrze udo­ku­men­to­wa­na jest rola biał­ka F11R/JAM‑A w pro­gre­sji raka pier­si, a tak­że jego udział w powsta­wa­niu odpor­no­ści na tera­pię celo­wa­ną na HER2. Licz­ne donie­sie­nia suge­ru­ją rów­nież, że homo­di­me­ry­za­cja F11R/JAM‑A jest jed­nym z pierw­szych eta­pów meta­sta­zy.

Tema­tem wykła­du będzie pep­tyd P4D, któ­ry blo­ku­je homo­di­me­ry­za­cję czą­ste­czek biał­ka F11R/JAM‑A. Zosta­ną zapre­zen­to­wa­ne wyni­ki badań wska­zu­ją­cych, że P4D może hamo­wać two­rze­nie prze­rzu­tów w raku pier­si. Przed­sta­wio­ne też będą pla­ny eks­pe­ry­men­tal­ne mają­ce zwe­ry­fi­ko­wać sku­tecz­ność P4D w lecze­niu prze­rzu­tów w HER2-dodat­nim raku pier­si z odpor­no­ścią na tera­pię celo­wa­ną anty-HER2 oraz w lecze­niu potrój­nie nega­tyw­ne­go raka pier­si. Pod­su­mo­wa­nie będzie zawie­rać per­spek­ty­wy roz­wo­ju pep­ty­du P4D w kie­run­ku opra­co­wa­nia leku hamu­ją­ce­go prze­rzu­ty w raku pier­si.

Link do reje­stra­cji:

https://zoom.us/webinar/register/WN_1aEmIQgQRQ6TkT5MTXtxLQ

Ser­decz­nie zapra­sza­my

Zarząd Łódz­kie­go Oddzia­łu PTBioch