Zakład Bio­ety­ki zapra­sza na kon­fe­ren­cję nauko­wą PROBLEMY DEFINICYJNE I STRATEGIE ARGUMENTACYJNE W FILOZOFICZNYCH I BIOETYCZNYCH DEBATACH NAD POCZĄTKIEM I KOŃCEM ŻYCIA, któ­ra odbę­dzie się w dniach 16–17 mar­ca.

Pro­ce­du­ry medy­cy­ny repro­duk­cyj­nej i ter­mi­nal­nej oraz dia­gno­sty­ka śmier­ci wią­żą się z wybo­ra­mi, któ­re są trud­ne zarów­no z per­spek­ty­wy medycz­nej, jak i etycz­nej. Ich ana­li­za i dys­ku­sja wyma­ga nie tyl­ko wie­dzy mery­to­rycz­nej doty­czą­cej medy­cy­ny, ale tak­że kla­row­ne­go sys­te­mu pojęć i defi­ni­cji pozwa­la­ją­cych na rozu­mie­nie aspek­tów etycz­nych i natu­ry spo­rów moral­nych doty­czą­cych tych pro­ce­dur. W dys­cy­pli­nach huma­ni­stycz­nych, w tym w bio­ety­ce czę­sto mamy do czy­nie­nia z wyra­że­nia­mi o nie­ja­snym sen­sie. Nie­ja­sność ta czę­sto bie­rze się z wie­lo­znacz­no­ści uży­wa­nych ter­mi­nów, co skut­ku­je znacz­ny­mi roz­bież­no­ścia­mi inter­pre­ta­cyj­ny­mi w rozu­mie­niu wyra­żeń, w któ­rych ter­mi­ny te się poja­wia­ją. Powo­du­je to czę­sto znie­kształ­ca­nie argu­men­ta­cji i błęd­ne rozu­mie­nie kon­klu­zji i sta­je się szcze­gól­nie widocz­ne w przy­pad­ku ter­mi­nów wie­lo­znacz­nych, o bra­ku odpo­wied­niej kwan­ty­fi­ka­cji, pew­nych prze­mil­cza­nych zało­żeń czy okre­śleń meta­fo­rycz­nych, pro­wa­dzą­cych do jało­wych spo­rów języ­ko­wych pre­zen­to­wa­nych jako spo­ry mery­to­rycz­ne.

W obec­nej deba­cie filo­zo­ficz­nej i bio­etycz­nej ist­nie­je koniecz­ność wska­za­nia na te nie­ja­sno­ści i pod­ję­cia pró­by popraw­ne­go zde­fi­nio­wa­nia pojęć oraz usta­le­nia sen­su ter­mi­nów uży­wa­nych w obsza­rze medy­cy­ny repro­duk­cyj­nej i ter­mi­nal­nej oraz dia­gno­sty­ki śmier­ci.

Pro­gram kon­fe­ren­cji