Rak trzust­ki jest jed­nym z naj­gorzej roku­ją­cych nowot­worów. Pomi­mo leczenia, w ciągu roku od rozpoz­na­nia umiera pon­ad 75% pac­jen­tów. Najwięk­sze szanse na dłuższe przeży­cie daje całkowite wycię­cie guza, jed­nak takie lecze­nie możli­we jest w zaled­wie w jed­nym przy­pad­ku na 5. Dodatkowe lecze­nie takie jak radioter­apia czy chemioter­apia nie popraw­ia­ją znacznie przeży­cia pac­jen­tów. Dlat­ego ist­nieje sil­na potrze­ba opra­cow­a­nia nowej ter­apii lekowej „skro­jonej” na potrze­by wal­ki z rakiem trzust­ki. Doty­chczas opra­cow­ane ter­apie, pomi­mo obiecu­ją­cych wyników wstęp­nych okaza­ły się kom­plet­nie nieskuteczne ze wzglę­du na niezwykłą plas­ty­czność komórek raka trzust­ki, które już zaled­wie po kilku dni­ach ter­apii nowym lekiem uod­par­ni­a­ją się na jego dzi­ałanie. Pytanie pow­stało – jak zapo­biec nabytej chemioopornoś­ci raka trzust­ki?

W artykule „Com­pen­sato­ry Meta­bol­ic Net­works in Pan­cre­at­ic Can­cers Upon Per­tur­ba­tion of Glu­t­a­mine Metab­o­lism”opub­likowanym 3 lip­ca 2017 na łamach prestiżowego cza­sopis­ma Nature Com­mu­ni­ca­tions naukow­cy z Dana-Far­ber Can­cer Insti­tute (Har­vard Med­ical School) we współpra­cy z naukow­ca­mi z Uni­w­er­syte­tu Medy­cznego w Łodzi opra­cow­ali nowy schemat chemioter­apii, przeła­mu­ją­cy pro­ces naby­wa­nia opornoś­ci i skutecznie hamu­ją­cy rozrost komórek nowot­worowych. Unikalne pode­jś­cie jakie wyko­rzys­tali łódz­cy naukow­cy opier­ało się o wyko­rzys­tanie bioin­for­maty­cznych narzędzi do predykcji dzi­ała­nia znanych leków i sub­stancji bioak­ty­wnych. Ponieważ wyty­powane w ten sposób kom­bi­nac­je leków opier­a­ją się o związ­ki już dopuszc­zone do obro­tu, wprowadze­nie kom­bi­nowanej chemioter­apii do badań klin­icznych będzie dużo łatwiejsze niż rejes­trac­ja nowych sub­stancji akty­wnych. Takie pode­jś­cie nazy­wane jest „drug repur­pos­ing” i zdoby­wa coraz więk­szą pop­u­larność ze wzglę­du na stale ros­nące zapotrze­bowanie na nowe, celowane ter­apie w onkologii, co uniemożli­wia dłu­gotr­wały pro­ces rejes­tracji leków.

Wiodą­cy­mi autora­mi pro­jek­tu są Joseph Man­cias, Alec Kim­mel­man oraz Dou­glas Bian­cur. Pol­ski­mi współau­tora­mi tej pra­cy są prof. Woj­ciech Fendler – kierown­ik Zakładu Biostatysty­ki i Medy­cyny Transla­cyjnej Uni­w­er­syte­tu Medy­cznego w Łodzi oraz jego dok­toran­t­ka lek. Bea­ta Mała­chows­ka.

Link do artykułu: www.nature.com/articles/ncomms15965.pdf
Link do strony Zakładu: biostat.umed.pl