Pani prof. dr hab. Elż­bi­eta Budzisz z Zakładu Chemii Surow­ców Kos­me­ty­cznych wraz z panią Dziekan Wydzi­ału Prof. dr hab. Anną Kilanow­icz-Sapotą mają przy­jem­ność zaprosić na wykład pani dr Karoliny Kula z Politech­ni­ki Krakowskiej.

 

Tem­aty­ka wykładu doty­czy sprzężonych nitro­di­enów (ang. con­ju­gat­ed nitro­di­ene, CND) związków wyko­rzysty­wanych do otrzymy­wa­nia związków het­e­ro­cyk­licznych. Oprócz tego mogą być także użyte do otrzymy­wa­nia skon­den­sowanych układów bis-cyk­licznych w proce­sach [3+2] cyk­load­dy­cji. Obec­ność grupy nitrowej w struk­turze otrzy­manych pro­duk­tów stwarza możli­woś­ci ich dal­szej mody­fikacji.

Omaw­iana gru­pa związków znalazła jako związ­ki o akty­wnoś­ci anty­bak­teryjnej. Jed­nym z przykładów zwiazek (1E,3E)-1,4‑dinitro‑1,3‑butadien, wykazu­je akty­wność zarówno prze­ci­wko szczepom bak­terii Staphy­lo­coc­cus Aureus, jak również grzy­bom z gatunku Aspergillus Niger oraz Uromyces Phase­oli, co czyni go obiecu­ją­cym kandy­datem do zas­tosowa­nia jako środ­ka zapo­b­ie­ga­jącego rdzy fasoli w prze­myśle agro­chemicznym.

Tem­aty­ka wykładu będzie doty­czyła kom­plek­sowej anal­izu in-sil­i­co sprzężonych nitro­di­enów oraz ich analogów. W tym celu zas­tosowano metodę opartą na Teorii Moleku­larnej Gęs­toś­ci Elek­tronowej (ang. Mol­e­c­u­lar Elek­tron Den­si­ty The­o­ry, MEDT), w ramach której wyko­nano anal­izę topo­log­iczną funkcji lokaliza­cji elek­tronów (ang. Elec­tron Local­iza­tion Func­tion, ELF) oraz pow­iązano ją z ich pop­u­lacją (ang. Nat­ur­al Pop­u­la­tion Analy­sis, NPA) i potenc­jałem elek­trostaty­cznym badanych cząsteczek (ang. Mol­e­c­u­lar Elec­tro­sta­t­ic Poten­tial, MEP). Dzię­ki temu możli­we było scharak­tery­zowanie ich struk­tur elek­tronowych. Przeprowad­zono także anal­izę deskryp­torów reak­ty­wnoś­ci bazu­jąc na wybranych aspek­tach Teorii Funkcjon­ału Gęs­toś­ci (ang. Con­cep­tu­al Elec­tron Den­si­ty The­o­ry, CDFT), na pod­staw­ie której określono najbardziej akty­wne cetra w badanych cząsteczkach.

Aby określić potenc­jał bio­log­iczny oraz wskazać praw­dopodob­ne kierun­ki zas­tosowań testowanych związków wyz­nac­zono pod­sta­wowe para­me­try far­makokine­ty­czne za pomocą pro­tokołu łączącego kry­te­ria takie jak absorpc­ja, dys­try­buc­ja, metab­o­lizm oraz wydalanie (ang. Absorp­tion, Dis­tri­b­u­tion, Metab­o­lism, Excre­tion, ADME). Otrzy­mane wartoś­ci pod­dano ewalu­acji zgod­nie z wyty­czny­mi określony­mi przez Lip­in­skiego, Ghose’a, Vebera, Egana, oraz Muegge’go, w celu oce­ny podobieńst­wa testowanych związków do leku. Na koniec określono obszar aplika­cyjny badanych cząsteczek w funkcji praw­dopodobieńst­wa pojaw­ienia się danej akty­wnoś­ci oraz szan­sy, że akty­wność ta nie będzie wys­tąpowała (ang. Pre­dic­tion of Activ­i­ty Spec­tra for Sub­stances, PASS).