Z przykroś­cią zaw­iadami­amy, że 5 maja 2019 roku zmarł prof. Leszek Woź­ni­ak.

Leszek Woź­ni­ak urodz­ił się 30 sty­cz­nia 1925 roku w Łodzi. Uczył się w Miejskiej Szkole Doświad­czal­nej oraz w Miejskim Gim­nazjum Józe­fa Pił­sud­skiego. Po wojnie odbył służbę wojskową i rozpoczął stu­dia na Wydziale Lekarskim Uni­w­er­syte­tu Łódzkiego oraz Akademii Medy­cznej, którą ukończył w 1951 roku. Ksz­tał­cił się także w Szwa­j­carii i Holandii.

Swo­ją pracę zawodową rozpoczął w Kat­e­drze i Zakładzie Anatomii Pato­log­icznej, pod kierunk­iem prof. A. Pruszczyńskiego. W 1958 roku uzyskał stopień naukowy kandy­da­ta nauk medy­cznych, a w roku 1964 habil­i­tował się. Tytuł pro­fe­so­ra nadzwycza­jnego uzyskał w 1972 roku, zwycza­jnego — sie­dem lat później.

Był twór­cą i kierown­ikiem najwięk­szej w Polsce Kat­edry Onkologii, autorem pro­gra­mu przed­dy­plo­mowego naucza­nia onkologii. Zainicjował zor­ga­ni­zowanie w Łodzi opie­ki pali­aty­wnej i hos­picyjnej. Był Preze­sem Głównego Pol­skiego Towarzyst­wa Onko­log­icznego oraz Region­al­nego Społecznego Komite­tu Wal­ki z Rakiem w Łodzi.  Przez wiele lat pełnił również funkcję  Preze­sa Sto­warzyszenia Hos­picjum Łódzkiego. W 1990 roku został hon­orowym członkiem Pol­skiego Towarzyst­wa Onko­log­icznego, dwa lata później Pol­skiego Towarzyst­wa Patologów, a w 1997 roku Łódzkiego Towarzyst­wa Naukowego.

Spra­wował liczne funkc­je w Uczel­ni, jako prodziekan Wydzi­ału Lekarskiego, prorek­tor, a później – pier­wszy demokraty­cznie wybrany – rek­tor Akademii Medy­cznej w Łodzi. W 1996 roku, za całok­sz­tałt osiąg­nięć naukowych, zasłu­gi dla Akademii Medy­cznej w Łodzi, a także szczegól­ną postawę, pasję i miłość do drugiego człowieka, Uczel­nia nadała Mu tytuł doc­tor hon­oris causa.

Był autorem licznych pub­likacji naukowych i podręczników. Pra­ca dydak­ty­cz­na spraw­iała mu ogrom­ną satys­fakcję. Kochał uczyć. Był opiekunem 6. habil­i­tacji i pro­mo­torem 14. dok­toratów.

Otrzy­mał szereg wyróżnień, odz­naczeń, medali. Uhonorowano Go m. in. Krzyżem Koman­dorskim Orderu Odrodzenia Pol­s­ki, Zło­tym Krzyżem Zasłu­gi, medalem Komisji Edukacji Nar­o­dowej, czy Nagrodą Mias­ta Łodzi za całok­sz­tałt dzi­ałal­noś­ci naukowej.

Pro­fe­sor Woź­ni­ak przeszedł na emery­turę w 1995 r., jed­nak jeszcze przez lata pra­cow­ał w Kat­e­drze Onkologii.

Obok medy­cyny, ogrom­ną pasją Pro­fe­so­ra, była sztu­ka. Sam z upodoban­iem rysował posta­cie ludzkie, a jego grafi­ki — głównie karykatu­ry, moż­na było podzi­wiać w muzeach, domach kul­tu­ry.

Odszedł w wieku 94 lat.

Żeg­namy wybit­nego naukow­ca, spec­jal­istę, nauczy­ciela pokoleń lekarzy, rek­to­ra naszej społecznoś­ci, i to w bard­zo trud­nych cza­sach. Żeg­namy zarazem wyjątkową osobowość, człowieka niezwyk­le wyk­sz­tał­conego, mądrego i dobrego. Auto­ry­tet i Przy­ja­ciela.

Pamięć o Nim pozostanie w naszych ser­cach na zawsze.

Uroczys­toś­ci pogrze­bowe odbędą się w piątek, 10 maja, o godz. 14 tej, w częś­ci katolick­iej  Cmen­tarza Doły w Łodzi, przy ul. Smut­nej 9.

O prof. Leszku Woź­ni­aku — prof. Jan Bern­er — Kro­nikarz