Z przy­kro­ścią zawia­da­mia­my, że 28 mar­ca 2020 roku  zmarł  prof. Ryszard Wierz­bic­ki, Dzie­kan Wydzia­łu Far­ma­ceu­tycz­ne­go w latach 1993–1999, Kie­row­nik Zakła­du Bio­che­mii Far­ma­ceu­tycz­nej Uni­wer­sy­te­tu Medycz­ne­go w Łodzi w latach 1975–2000, wyjąt­ko­wy czło­wiek, cenio­ny nauko­wiec, wspa­nia­ły nauczy­ciel aka­de­mic­ki i wycho­waw­ca.

Głę­bo­ko poru­sze­ni prze­sy­ła­my na ręce Bli­skich i Przy­ja­ciół Zmar­łe­go Pro­fe­so­ra wyra­zy ser­decz­ne­go współ­czu­cia.

Uro­czy­sto­ści pogrze­bo­we i poże­gnal­na Msza Świę­ta odbę­dą się w dniu 1 kwiet­nia w Koście­le Rzym­sko­ka­to­lic­kim Pw. Zwia­sto­wa­nia Pań­skie­go w Skrze­bo­wej, powiat Ostrów Wiel­ko­pol­ski.

Wspo­mnie­nie

Prof. dr hab. n. przyr. Ryszard Wierz­bic­ki uro­dził się w Chrza­no­wie powiat Busko-Zdrój. Świa­dec­two doj­rza­ło­ści uzy­skał w 1965 roku w zna­nym z tra­dy­cji patrio­tycz­nych Liceum Ogól­no­kształ­cą­cym im. Ks. Jana Kom­pa­ły i Woj­cie­cha Lip­skie­go w Ostro­wie Wiel­ko­pol­skim. W tym samym roku roz­po­czął stu­dia na Wydzia­le Bio­lo­gii i Nauk o Zie­mi Uni­wer­sy­te­tu Łódz­kie­go. Po uzy­ska­niu w roku 1961 dyplo­mu został asy­sten­tem w Kate­drze Bio­che­mii UŁ kie­ro­wa­nej przez prof. Anto­nie­go Dmo­chow­skie­go. Sto­pień dok­to­ra nauk przy­rod­ni­czych w zakre­sie bio­che­mii uzy­skał w 1968 r.

Po habi­li­ta­cji w roku 1975 został kie­row­ni­kiem Zakła­du Bio­che­mii na Wydzia­le Far­ma­ceu­tycz­nym Aka­de­mii Medycz­nej w Łodzi.

Odbył staż nauko­wy w Wyż­szym Insty­tu­cie Zdro­wia w Rzy­mie (1969–70) oraz kil­ku­mie­sięcz­ne sta­że szko­le­nio­wo-kon­sul­ta­cyj­ne w Uni­wer­sy­te­cie w Bur­ling­ton (1979) oraz Cen­trum Rako­wym MD Ander­son w Smi­thvil­le (1991). Tytuł pro­fe­so­ra nauk przy­rod­ni­czych uzy­skał w 1984 r., a w roku 1993 został powo­ła­ny na sta­no­wi­sko pro­fe­so­ra zwy­czaj­ne­go.

Peł­nił funk­cję wice­dy­rek­to­ra (1978–1988) i dyrek­to­ra (1988–1993) Insty­tu­tu Bada­nia Śro­do­wi­ska i Bio­ana­li­zy, pro­dzie­ka­na (1987–1993) i dzie­ka­na (1993–1999) Wydzia­łu Far­ma­ceu­tycz­ne­go, prze­wod­ni­czą­ce­go Zarzą­du Oddzia­łu Łódz­kie­go (1977–1980) i człon­ka Zarzą­du Głów­ne­go Pol­skie­go Towa­rzy­stwa Bio­che­micz­ne­go (1980–86).

Od począt­ku pra­cy pro­wa­dził dzia­łal­ność dydak­tycz­ną w zakre­sie bio­che­mii dla róż­nych kie­run­ków stu­diów. Był współ­au­to­rem kil­ku skryp­tów i pod­ręcz­ni­ka do zajęć labo­ra­to­ryj­nych z bio­che­mii. Wpro­wa­dził do pro­gra­mu naucza­nia stu­den­tów far­ma­cji i medy­cy­ny labo­ra­to­ryj­nej Wydzia­łu Far­ma­ceu­tycz­ne­go przed­miot „bio­lo­gia mole­ku­lar­na” i był redak­to­rem skryp­tu z tego zakre­su.

Przed­miot zain­te­re­so­wań nauko­wych Pro­fe­so­ra Wierz­bic­kie­go sta­no­wi­ły głów­nie kwa­sy nukle­ino­we i biał­ka chro­ma­ty­no­we, wpływ związ­ków rtę­ci na pro­ces krzep­nię­cia krwi, nowo­two­ro­we biał­ka jako modu­la­to­ry pro­ce­su hemo­sta­zy oraz poten­cjal­ne mar­ke­ry nowo­two­ro­we. Był kie­row­ni­kiem wie­lu pro­jek­tów cen­tral­nie koor­dy­no­wa­nych i finan­so­wa­nych przez KBN. Opu­bli­ko­wał jako autor/współautor ponad 150 prac doświad­czal­nych i prze­glą­do­wych, wygło­sił sze­reg wykła­dów na kon­fe­ren­cjach i zjaz­dach nauko­wych.

Był pro­mo­to­rem 7 prac dok­tor­skich, tro­je dok­to­ran­tów uzy­ska­ło tytuł pro­fe­so­ra. Pod Jego kie­run­kiem powsta­ło ponad 160 prac magi­ster­skich.

Otrzy­mał nagro­dy Mini­stra Zdro­wia, Rek­to­ra oraz wyróż­nie­nia towa­rzystw nauko­wych. Za swo­ją zawo­do­wą i spo­łecz­ną dzia­łal­ność został odzna­czo­ny mię­dzy inny­mi Krzy­żem Ofi­cer­skim, Krzy­żem Kawa­ler­skim Orde­ru Odro­dze­nia Pol­ski oraz  meda­lem “Za Zasłu­gi dla Uni­wer­sy­te­tu Medycz­ne­go w Łodzi”.