Szanowni Państ­wo,
Drodzy Stu­den­ci,
Pra­cown­i­cy Uni­w­er­syte­tu,
Pra­cown­i­cy Szpi­tali, w których ksz­tałcimy przyszłą kadrę medy­czną,

stoimy wobec niezwyk­le ważnego i bard­zo trud­nego wyzwa­nia, jakim jest uru­chomie­nie naucza­nia na stu­di­ach medy­cznych. W cza­sach COVID-19, towarzyszą temu oczy­wiste obawy i wąt­pli­woś­ci, szczegól­nie wobec uruchami­a­nia zajęć klin­icznych w jed­nos­tkach ochrony zdrowia, które już bez tego boryka­ją się liczny­mi trud­noś­ci­a­mi.

Rek­torzy uczel­ni medy­cznych spotkali się po raz kole­jny z Min­istrem Zdrowia, Panią Wicem­i­nis­ter Szczurek-Żelazko i kadrą zarząd­czą Min­is­terst­wa Zdrowia. Wszyscy zgod­nie zda­je­my sobie sprawę, że ciąży na nas wszys­t­kich obow­iązek zapewnienia ciągłoś­ci ksz­tałce­nia kadr medy­cznych. Nie ma też możli­woś­ci, co do tego, by kon­tyn­uować nauczanie wyłącznie w formie online. Jed­nak bez uru­chomienia zajęć prak­ty­cznych, nie będziemy w stanie zal­iczyć stu­den­tom semes­trów, nie skończą studiów. Ten moment wyma­ga od nas rozwa­gi i odpowiedzial­noś­ci.

Uczel­nie medy­czne w Europie otworzyły swo­je pod­wo­je lub właśnie to robią. Redukc­ja zajęć prak­ty­cznych jest wprowadzana ostrożnie, w min­i­mal­nym stop­niu. Wszyscy mają świado­mość, że nie jest to ostat­nia pros­ta kryzy­su – będzie on fluk­tuował dość dłu­go, może kil­ka semes­trów, a na hory­zon­cie może pojaw­ić się następ­ny czyn­nik zakaźny. Zatem nie może­my się zamknąć i przeczekać. Musimy nauczyć się odpowiedzial­nie żyć z tym zagroże­niem, dba­jąc o maksy­malne bez­pieczeńst­wo zajęć zarówno dla stu­den­tów, kadry i przede wszys­tkim pac­jen­tów szpi­tali.

Ta odpowiedzial­ność jest tu kluc­zowa. Pojaw­ia­ją się ostat­nio wypowiedzi pod­waża­jące doty­chcza­sową wiedzę ludzkoś­ci, przeczące prag­maty­cznej oce­nie rzeczy­wis­toś­ci. Nie wszys­tko o epi­demii wiemy i rozu­miemy. Ale na pewno potrzeb­na jest dziś wyważona ostrożność   i odpowiedzial­ność. Nie moż­na bagatelizować zagroże­nia, które na pewno będzie mody­fikowało nasze plany. Kwaran­tan­ny stu­den­tów i nauczy­cieli, dezyn­fekc­je pomieszczeń itp. będą nas zmusza­ły do zajęć hybry­dowych, a nawet prze­chodzenia na zaję­cia online. Bezwzględ­nie wyma­ga­jmy od siebie zachowa­nia kon­tak­tu bezpośred­niego, cho­ci­aż­by prze­jś­ciowo, rota­cyjnie i z mniejszy­mi liczeb­nie gru­pa­mi, zachowu­jąc wszys­tkie znane rygo­ry san­i­tarne. Zaję­cia prak­ty­czne mogą też przyj­mować inne formy, wów­czas gdy kon­takt z chory­mi może być utrud­niony. Symu­lac­je odpraw, anal­iza przy­pad­ków, zle­canie leków i badań, ich inter­pre­tac­ja itp. Jako Rek­tor oczeku­ję od nauczy­cieli aka­demic­kich pomysłowoś­ci i elasty­cznoś­ci, a od kierown­ików przed­miotów właś­ci­wej orga­ni­za­cji i nad­zoru.

Pod­sta­wowym warunk­iem prowadzenia zajęć dydak­ty­cznych jest nieba­gatelizowanie zagroże­nia, nosze­nie czystych maseczek i far­tuchów, dezyn­fekc­ja rąk. Zale­camy uży­wanie dodatkowych, włas­nych środ­ków odkaża­ją­cych. Mierze­nie tem­per­atu­ry we wszys­t­kich lokaliza­c­jach nie jest zale­canym stan­dar­d­em (wprowadz­iły to szpi­tale). Tam, gdzie jest to wskazane w pro­gramie zajęć, w tym w szpi­ta­lach, konieczne jest posi­adanie czys­tego obuwia na zmi­anę i czys­tego, wypra­sowanego far­tucha z krótkim rękawem. W przy­pad­ku kon­tak­tu  z chory­mi, stu­den­ci będą wyposażani w środ­ki ochrony zgodne dla stan­dard­ów san­i­tarnych danej jed­nos­t­ki – na poziomie bliź­ni­aczym z pra­cown­ika­mi. Jed­nocześnie prosimy kierown­ików przed­miotów i stu­den­tów o ścisły i ciągły kon­takt z właś­ci­wy­mi prodziekana­mi.

Przed nami trud­ny czas. Wielu z nas jeszcze nie mierzyło się z taki­mi wyzwa­ni­a­mi. Musimy dbać o ksz­tałce­nie młodzieży, o bez­pieczeńst­wo rodzin i pra­cown­ików, o zdrowie i życie chorych. Musimy dbać o ten świat, który znamy. Damy radę tylko wtedy, gdy każdy z nas zrozu­mie i pode­jmie tę odpowiedzial­ność.

Radzisław Kordek