Z żalem i smutkiem przyjęliśmy wiado­mość o śmier­ci

Płk. prof. dra hab. n med. Jan Nied­woro­ka,
wielo­let­niego Kierown­i­ka Zakładu Far­makologii i Toksykologii WAM,
Pro­fe­so­ra i wychowaw­cę wielu pokoleń stu­den­tów.

Rodzinie i Bliskim
wyrazy głębok­iego współczu­cia składa­ją

Rek­tor, Sen­at i społeczność aka­demic­ka
Uni­w­er­syte­tu Medy­cznego w Łodzi

Płk. prof. dr hab. n med. Jan Nied­worok

urodz­ił się 29 wrześ­nia 1932 roku w miejs­cowoś­ci Bier­awa (obec­nie wojew­ództ­wo opol­skie). Były to tere­ny, które 11 lat wcześniej, po III Pow­sta­niu Śląskim, zostały przyłąc­zone do Niemiec. Wów­czas miejs­cowość nazy­wała się Birawa, a po nas­ta­niu III Rzeszy Reiges­feld. Po wojnie zaczął uczęszczać do pol­skiego Gim­nazjum i Liceum Nr 1 im. Kasprow­icza w Raci­borzu. Tu w 1951 r. zdał egza­min dojrza­łoś­ci. Po ukończe­niu w 1953 r. Dwulet­niej Szkoły Fel­cz­er­skiej, rozpoczął pracę w Rejonowym Szpi­talu w Kędzierzynie-Koźlu i Wiejskim Ośrod­ku Zdrowia w Bier­aw­ie.

W 1954 roku znalazł się w szere­gach armii a kil­ka miesię­cy później rozpoczął naukę na Fakul­te­cie Wojskowo-Medy­cznym Cen­trum Wyk­sz­tałce­nia Medy­cznego w Łodzi. W cza­sie Jego studiów pow­stała Wojskowa Akademia Medy­cz­na (1958). W 1961 roku ukończył stu­dia jako absol­went WAM w stop­niu pod­poruczni­ka. Po ukończe­niu studiów rozpoczął pracę w Kat­e­drze Patologii Ogól­nej i Doświad­czal­nej WAM. Kat­e­drą kierował prof. Ryszard Fidel­s­ki. W 1964 roku został asys­ten­tem, w 1965r. starszym asys­ten­tem, a w 1967 r. adi­unk­tem w  Kat­e­drze Patologii Ogól­nej i Doświad­czal­nej. W lat­ach 1962–1994 pra­cow­ał nieprz­er­wanie jako lekarz medy­cyny prze­mysłowej. Był spec­jal­istą I i II stop­nia anal­i­ty­ki lekarskiej. W 1968 roku  Rada Naukowa Wydzi­ału Lekarskiego WAM  nadała Mu stopień dok­to­ra nauk medy­cznych na pod­staw­ie pra­cy: Bada­nia nad wpły­wem warunk­ów i środowiska kon­ser­wu­jącego na odczyny immuno­log­iczne po przeszczepach szpiku kost­nego i skóry. W 1972 roku  awan­sował na majo­ra, a rok później obronił pracę habil­i­ta­cyjną pt.: Bada­nia doświad­czalne nad zjawiska­mi odpornoś­ciowy­mi w prze­biegu choro­by  oparzeniowej wywołanej napalmem. W lat­ach 1977–1979 był kierown­ikiem Zakładu Patologii Doświad­czal­nej Insty­tu­tu Nauk Pod­sta­wowych WAM. W 1979 roku został prze­nie­siony do Zakładu Far­makologii WAM, którego był kierown­ikiem od 1980 r do 2002 r W 1985 roku nadano Mu tytuł pro­fe­so­ra nadzwycza­jnego a w 1994 roku tytuł pro­fe­so­ra zwycza­jnego.

W cza­sie II Kon­gre­su Nau­ki Pol­skiej został wyróżniony wpisem do Księ­gi Hon­orowej PAN. Był autorem i współau­torem wielu prac naukowych i  książek, m.in.: Fitoter­apia i leki roślinne. Był pro­mo­torem wielu prac dok­tors­kich. Jego pasją było badanie dzi­ała­nia immunomod­u­la­cyjnego i antyoksy­da­cyjnego roślin.

Pozostanie w naszej pamię­ci jako wspani­ały Pro­fe­sor i wychowaw­ca wielu pokoleń stu­den­tów.