Z żalem i smut­kiem przy­ję­li­śmy wia­do­mość o śmier­ci

Prof. dr. hab. n. med. Grze­go­rza Kra­som­skie­go

Pro­dzie­ka­na Wydzia­łu Nauk o Zdro­wiu ds. Położ­nic­twa,
wie­lo­let­nie­go Kie­row­ni­ka II Kate­dry oraz Kli­ni­ki Gine­ko­lo­gii i Położ­nic­twa,

Wspa­nia­łe­go Pro­fe­so­ra i wycho­waw­cę wie­lu poko­leń stu­den­tów.

Rodzi­nie i Bli­skim
wyra­zy głę­bo­kie­go współ­czu­cia skła­da­ją

Rek­tor, Senat i spo­łecz­ność aka­de­mic­ka
Uni­wer­sy­te­tu Medycz­ne­go w Łodzi

Uro­czy­stość pogrze­bo­wa odbę­dzie się 2 grud­nia (śro­da) o godzi­nie 13.00 na Cmen­ta­rzu Zarzew w Łodzi.

Prof. dr hab. med. Grze­gorz Kra­som­ski uro­dził się 3 maja 1944 roku w Jędrzejowie. Stu­dio­wał na Wydzia­le Lekar­skim Woj­sko­wej Aka­de­mii Medycz­nej im. gen. dyw. Bole­sła­wa Sza­rec­kie­go, któ­ry ukoń­czył w 1967 roku uzy­sku­jąc dyplom uczel­ni i tytuł leka­rza.  W 1971 roku ukoń­czył z  wyróż­nie­niem edu­ka­cję na Wydzia­le Bio­lo­gii i Nauk o Zie­mi Uni­wer­sy­te­tu Łódzkiego uzy­sku­jąc tytuł magi­stra bio­che­mii.

Kolej­ne szcze­ble karie­ry nauko­wej zdo­by­wał w macie­rzy­stej uczel­ni medycz­nej otrzy­mu­jąc sto­pień dok­to­ra nauk medycz­nych w 1976 roku, dok­to­ra habi­li­to­wa­ne­go nauk medycz­nych w 1992 roku.  W roku 1995 z rąk Pre­zy­den­ta Rze­czy­po­spo­li­tej Pol­skiej otrzy­mał tytuł pro­fe­so­ra nauk medycz­nych. W roku 2002 został prze­nie­sio­ny do rezer­wy w stop­niu puł­kow­ni­ka Woj­ska Pol­skie­go.

Jed­no­cze­śnie był oso­bą nie­zwy­kle zaan­ga­żo­wa­ną w pra­cę dydak­tycz­ną i orga­ni­za­cyj­ną Uczel­ni. Przez wie­le lat peł­nił funk­cję pro­dzie­ka­na Wydzia­łu Nauk o Zdro­wiu ds. położnictwa, zastęp­cy kie­row­ni­ka Oddzia­łu Pie­lę­gniar­stwa i Położ­nic­twa Wydzia­łu Nauk o Zdro­wiu a następ­nie peł­no­moc­ni­ka dzie­ka­na Wydzia­łu Nauk o Zdro­wiu ds. Położnictwa Oddzia­łu Pielęgniarstwa i Położnictwa Uni­wer­sy­te­tu Medycz­ne­go w Łodzi.

Będąc czyn­nym leka­rzem gine­ko­lo­giem-położ­ni­kiem pozo­sta­wał rów­nież wie­lo­let­nim kie­row­ni­kiem II Kate­dry oraz Kli­ni­ki Gine­ko­lo­gii i Położ­nic­twa.

Pra­co­wał z ogrom­nym odda­niem i poświę­ce­niem wycho­wu­jąc całe poko­le­nia stu­den­tów — mło­dych leka­rzy, pie­lę­gnia­rek i położ­nych. Za swo­ją służ­bę leka­rza, nauczy­cie­la aka­de­mic­kie­go i żoł­nie­rza peł­nio­ną w Pol­sce i za gra­ni­cą wie­lo­krot­nie odzna­cza­ny m.in. Krzyżem Kawa­ler­skim Orde­ru Odro­dze­nia Pol­ski, Zło­tym Krzyżem Zasłu­gi, Meda­lem Naro­dów Zjed­no­czo­nych „In the Ser­ni­ce of Peace”.

Odszedł od nas tak jak żył, z god­no­ścią i hono­rem. Pozo­sta­nie w naszej pamię­ci jako czło­wiek nie­zwy­kle skrom­ny, wyma­ga­ją­cy od sie­bie wię­cej niż od innych, któ­ry nigdy nie odmó­wił niko­mu pomo­cy.