Eweli­na, rok aka­demic­ki 2017/2018
Aarhus Uni­ver­sitet­shos­pi­tal – Klinik for Dia­betes og Hor­mon­syg­domme, Aarhus, Dania 

Język:
Prak­ty­ka prowad­zona była w języku ang­iel­skim. Jeżeli pac­jen­ci wykazy­wali zna­jo­mość języ­ka ang­iel­skiego bada­nia prowad­zone były w języku ang­iel­skim. W przy­pad­ku pac­jen­tów nie zna­ją­cych j. ang­iel­skiego lekarz prowadz­ił wywiad w języku duńskim, po czym tłu­maczył i wyjaś­ni­ał istotne rzeczy w języku ang­iel­skim.

Co zapew­ni­ała placówka:

• odzież medy­czną (oprócz obuwia) z możli­woś­cią codzi­en­nej zmi­any bez uiszcza­nia opłaty za pranie;
• kartę ID, umożli­wia­ją­ca wstęp do wszys­t­kich miejsc;
• przy­bo­ry biurowe, dłu­gopisy, ołów­ki, notesy, zakreślacze;
• dar­mowa woda, kawa, mleko i herba­ta.

Opis prak­tyk:
Każdego dnia lekarze kierowani byli zgod­nie z ustalonym grafikiem pra­cy do swoich obow­iązków, tak, aby oni również mieli możli­wość obcow­a­nia z różny­mi jed­nos­tka­mi chorobowy­mi (nie moż­na np. zająć się tylko porad­nią cukrzy­cową). Po poran­nej Kon­fer­encji lekarze mieli czas na prze­jrze­nie obow­iązków na dany dzień, zapoz­nać się wstęp­nie z pac­jen­ta­mi, aby o godzinie 8:50/9:00 (zależnie od podod­dzi­ału) wziąć udzi­ał w „mniejszej” Kon­fer­encji dla każdego podod­dzi­ału, na której rozwiązy­wano wspól­nie różne wąt­pli­woś­ci i prob­le­my doty­czące pac­jen­tów.  Do godziny 12:20 zaj­mowano się pac­jen­ta­mi, wydawano zlece­nia, umaw­iano kon­sul­tac­je, itd., a następ­nie odby­wała się „Kon­fer­enc­ja Popołud­niowa” na której rozwiewano wąt­pli­woś­ci doty­czące pac­jen­tów z danego dnia, ewen­tu­al­nie roz­maw­iano o sprawach doty­czą­cych Klini­ki (orga­ni­za­cyjnych, naukowych itp.). Kon­fer­enc­ja jest prowad­zona w luźnej atmos­ferze, stanowi ona również czas na lunch.  Około godziny 13:00 lekarze ponown­ie udawali się do swoich obow­iązków, zgod­nie z planem przy­dzielonym dla każdego lekarza osob­no na każdy dzień. Lekarze kończą pracę zwyk­le około godziny 15:00.

Korzyś­ci:
Miałam możli­wość samodziel­nie roz­pa­try­wać wyni­ki badań pac­jen­tów i przed­staw­iać pro­ponowane rozpoz­na­nia oraz sug­erować dal­szą diag­nos­tykę. Otrzymy­wałam zagad­ki do rozwiąza­nia, doty­czące rozpoz­na­nia na pod­staw­ie wyników badań i objawów. Poz­nałam wielu pac­jen­tów z rzad­ki­mi choroba­mi, które niejed­nokrot­nie widu­je­my tylko w książkach. Widzi­ałam pac­jen­tów między inny­mi z zespołem Kline­fel­tera, zespołem Mar­fana, zespołem Turn­era, orbitopatią Gravesa czy też zespołem Gitle­m­ana. Pod­szkoliłam swo­je zdol­noś­ci w dziedzinie wykony­wa­nia USG tar­czy­cy. Miałam możli­wość anal­i­zowa­nia „na żywo” wyników badań i kon­fron­towa­nia ich z moim stanem wiedzy. Miałam sty­czność na żywo z wielo­ma choroba­mi z dziedziny endokrynologii, co umożli­wiło mi ugrun­towanie mojej wiedzy i popar­cie jej prak­tyką. Po raz pier­wszy uży­wałam w prak­tyce języ­ka ang­iel­skiego, co także umożli­wiło mi otwar­cie się na język i jego szli­fowanie.