Anna, rok aka­de­mic­ki 2017/2018
Uni­ver­si­ty of Tur­ku, Tur­ku Uni­ver­si­ty Hospi­tal, Tur­ku, Fin­lan­dia

Co zapew­nia­ła pla­ców­ka przyj­mu­ją­ca:
Szpi­tal zapew­niał far­tu­chy, mun­dur­ki medycz­ne, ste­to­sko­py oraz skar­pet­ki. Oprócz tego pierw­sze­go dnia prak­tyk otrzy­ma­łam iden­ty­fi­ka­tor z imie­niem i nazwi­skiem, następ­nie otrzy­ma­łam list z hasła­mi do sys­te­mu z wyni­ka­mi badań pacjen­tów. W szpi­ta­lu znaj­do­wa­ła się sto­łów­ka, w któ­rej jako stu­dent mia­łam zniż­ki na lunch. Poza tym kawa, her­ba­ta z rana bez ogra­ni­czeń, cza­sem dar­mo­we śnia­da­nia-mniej wię­cej raz w tygo­dniu. Dodat­ko­wo mogłam brać udział w zaję­ciach z fiń­ski­mi stu­den­ta­mi medy­cy­ny oraz uczęsz­czać na spe­cjal­ne wykła­dy z pedia­trii i neo­na­to­lo­gii orga­ni­zo­wa­ne dla leka­rzy.

Opis prak­tyk:
Prak­ty­ki zaczy­na­łam o 7:30 od bada­nia pacjen­tów, następ­nie o 8:00 odpra­wa z kawą/herbatą bez ogra­ni­czeń, cza­sem do tego cia­sto lub kanap­ki. Raz w tygo­dniu we wtor­ki po odpra­wie miał miej­sce wykład dla leka­rzy z tema­ty­ki neonatologii/pediatrii. Po odpra­wie był obchód zwy­kle do 12–13. W cza­sie obcho­du zapo­zna­wa­łam się z doku­men­ta­cją pacjen­tów, wyni­ka­mi badań, oraz pro­po­no­wa­nym lecze­niem. Tym cza­sie też leka­rze i pani Ordy­na­tor odpy­ty­wa­li mnie z tego co wyba­da­łam z rana i z jed­no­stek cho­ro­bo­wych pacjentów/ogólnej wie­dzy z zakre­su neo­na­to­lo­gii. Następ­nie był lunch-moż­na było iść razem z leka­rza­mi do sto­łów­ki lub zjeść coś przy­go­to­wa­ne­go przez sie­bie w kuch­ni. Póź­niej w zależ­no­ści od pla­nu pra­cy uczest­ni­czy­łam w bada­niach USG, kon­sul­ta­cjach spe­cja­li­stów, intu­ba­cji, zakła­da­nia doj­ścia PICK lub zwy­kłe­go dożyl­ne­go, w pra­cy blo­ku poro­do­we­go, ope­ra­cjach naszych pacjen­tów, sek­cjach zwłok. Jeśli na dany dzień nie było zapla­no­wa­nych za dużo zajęć czy­ta­łam pod­ręcz­ni­ki lub naj­now­sze arty­ku­ły, tego same­go dnia lub następ­ne­go przy odpra­wie byłam odpy­ta­na z tego co się nauczy­łam i co bym chcia­ła zoba­czyć w przy­szło­ści. Dzień w szpi­ta­lu koń­czył się popo­łu­dnio­wym rapor­tem dla leka­rzy dyżu­ru­ją­cych o 15:30.

Czas wol­ny:
Popo­łu­dnia­mi zwie­dzia­łam Tur­ku i jego oko­li­ce, cho­dzi­łam do restau­ra­cji, spo­ty­ka­łam się ze zna­jo­my­mi lub pra­co­wa­łam w przy­do­mo­wym ogród­ku i goto­wa­łam coś. W week­en­dy odda­wa­łam się swo­jej pasji-podró­żom-zoba­czy­łam prze­pięk­ne wschod­nie wybrze­że Fin­lan­dii, Archi­pe­lag Tur­ku, Hel­sin­ki, Lah­ti i par­ki naro­do­we — cie­szy­łam się cudow­ną, dzi­ką natu­rą Skan­dy­na­wii. Pod koniec wyjaz­du zaczę­ły się moje pro­ble­my zdro­wot­ne, dzię­ki cze­mu mia­łam oka­zję zoba­czyć fiń­ski sys­tem opie­ki zdro­wot­nej rów­nież od dru­giej stro­ny.

Korzy­ści:
Mia­łam spo­sob­ność do posze­rze­nia swo­jej wie­dzy z zakre­su pedia­trii i neo­na­to­lo­gii-dzie­dzin medy­cy­ny, z któ­ry­mi wią­żę swo­ją przy­szłość oraz ćwi­cze­nia tech­ni­ki bada­nia zwłasz­cza nowo­rod­ków. Poza tym był to inten­syw­ny kurs języ­ka fiń­skie­go, pod­szli­fo­wa­nia szwedz­kie­go oraz angiel­skie­go. Dobrze było zoba­czyć co to zna­czy mieć odpo­wied­nią ilość per­so­ne­lu na oddzia­le, a co za tym idzie mieć czas dla pacjen­tów, móc porów­nać funk­cjo­no­wa­nie fiń­skiej i pol­skiej służ­by zdro­wia, edu­ka­cji medycz­nej oraz kul­tur.