24 paź­dzier­ni­ka 1949 roku był momen­tem prze­ło­mo­wym dla łódz­kie­go ośrod­ka medycz­ne­go. Wte­dy to na mocy roz­po­rzą­dze­nia Rady Mini­strów Rzecz­po­spo­li­tej Pol­skiej utwo­rzo­no samo­dziel­ną uczel­nię — Aka­de­mię Medycz­ną w Łodzi. Wyda­rze­nie to było następ­stwem dzia­łań podej­mo­wa­nych od pew­ne­go cza­su w Mini­ster­stwie Zdro­wia. Wła­dza Pol­ski Ludo­wej, two­rząc samo­dziel­ne aka­de­mie, dąży­ła do osła­bie­nia uni­wer­sy­te­tów, będą­cych jak okre­śla­ła “zarze­wiem reak­cji”. Nego­wa­no tak­że dobre tra­dy­cje uni­wer­sy­tec­kie, suge­ru­jąc, że są to wzor­ce “nie­god­ne naśla­do­wa­nia”.

Nowy model uczel­ni zgod­ny był z ówcze­sną poli­ty­ką i ide­olo­gią pań­stwo­wą, toż­sa­mą z wzor­cem sowiec­kim. Jako głów­ną przy­czy­nę powsta­nia aka­de­mii rzą­dzą­cy poda­li “chęć przy­bli­że­nia stu­den­tów medy­cy­ny do realiów życia codzien­ne­go”. Rze­ko­mo dotych­czas w ramach uni­wer­sy­te­tu nie było to moż­li­we, gdyż “.[uni­wer­sy­tet] przez swo­ją teo­re­tycz­ną wie­dzę egzy­stu­je w pew­nej izo­la­cji”. Pod­kre­śla­no tak­że aspekt eko­no­micz­ny tłu­ma­cząc, że dla rzą­du będzie łatwiej­szym finan­so­wa­ne nowej uczel­ni.

Aka­de­mia Medycz­na w Łodzi roz­po­czę­ła swo­ją dzia­łal­ność 1 stycz­nia 1950 roku. Pierw­szym rek­to­rem mia­no­wa­no prof. dr. med. Emi­la Palu­cha, pro­rek­to­rem zaś prof. Jerze­go Jaku­bow­skie­go. Rek­to­rat nowo­pow­sta­łej uczel­ni mie­ścił się począt­ko­wo przy ul. Naru­to­wi­cza 96, dzie­ka­na­ty pozo­sta­ły w gma­chu Uni­wer­sy­te­tu Łódz­kie­go przy ul. Naru­to­wi­cza 65. Wła­sną sie­dzi­bę Aka­de­mia otrzy­ma­ła dopie­ro w 1952 roku. Był to budy­nek przy ul. Zachod­niej 81/83. Od 1957 roku sie­dzi­bą Władz i admi­ni­stra­cji Uczel­ni jest pałac Jaku­ba Hert­za z lat 1891–1892 przy al. Kościusz­ki 4, będą­cy jed­ną z naj­bar­dziej ele­ganc­kich rezy­den­cji pofa­bry­kanc­kich w mie­ście.

Źró­dło: 65-lecie Wyż­sze­go Szkol­nic­twa Medycz­ne­go w Łodzi